Het moest allemaal rap gaan. Op een week moest alles verhuist van de Borg naar de Korte Reeschap. Op diezelfde week ging alles worden geverfd, boven als onder. Initieel was enkel de boven ons streefdoel, maar de muren konden zeker nog een likje verf gebruiken. Het eierschaal moest plaats ruimen voor de kleuren pruim en forel. Boven had Emily haar kleur Bordeaux gekozen en wij (de masterbedroom) werd in het groen gestoken. De badkamer (onder) werd in een blauw-grijs gekleurd. Dit had niet kunnen gebeuren zonder de hulp van David die bergen (lees: potten verf) heeft verzet. Op vier dagen had hij onder alles twee keer geverfd en daarbij ook nog eens de usual prullekes (klok ophangen, lampke indraaien,..). De voorbereidende werken werden voltooid door de Ronny en Bessy Schademaekers. De lichtknopkes en ander hightec-gedoe werd vakkundig door hen verwijderd. Bij het terug ophangen deden ze hun familienaam alle eer aan (sjaai moot er zeern).
Bij de verfwerken werd David geholpen door zijn lieve zus. De berging is dan ook één van de meest fraaie kamer (onder de 4 vierkante meter). Ze zag de kamerprijs net aan haar neus voorbij gaan.
Dankzij de handige stelling kon David de klok op gewenste hoogte hangen. Spijtig dat de kleine wijzer roet in het eten kwam gooien door de grote wijzer te beletten rond te draaien.. wordt vervolgd
En ten slotte konden we rekenen op de uitgelezen stiptheid en efficientie van vader François die de laminaat voor zijn rekening nam. Hij werd daarbij gesteund door Rita die steeds aan zijn zijde stond. Daarnaast wist ze ook de minder aangename taakjes er tussen te doen (plafonds en bad kuisen). Tot in de late uren lag hij - de çois voor de vrienden - gebogen over de kliklaminaat en hoorde telkenmalen dat het goed zat.
Bij de uiteindelijke verhuis (noem het maar de grote stukken: kasten en zetels en ander meubilair) kregen we nog extra handenhulp van Mark, NV de Schademaekers, Dimi en mijn ouders.
Iedereen van harte bedankt!!
