Meneer pastoor kreeg maar weinig vat op het hele doopgeboren. Er waren er ook vijf die zondagnamiddag, waarschijnlijk iets te veel. Nadat hij de nodige instructies had gegeven voor een vlot verloop zoals maximum één fotograaf per familie en niet achter het altaar te komen, kon de viering beginnen. Maar algauw leken de meeste kinderen de richtlijnen van de kerkman te negeren en huppelden ze vrij rond, tot zichtbaar ingehouden 'christelijke' ergernis van de parochiepriester. Doch deze kon niet anders dan dit gedrag niet af te wijzen gezien het citaat van profeet Marcus van Jezus zijn bekende woorden:"laat de kinderen tot mij komen!"
Jonah kon zijn nieuwschierigheid niet wegsteken en moest voelen hoe koud of warm dat water wel was. De meters Ann en Kim keken het met lede ogen aan. Het hoogtepunt liet zich vooral noteren door de vele foto's die buiten aan de kerk werden genomen. Daarna werd geapperatiefd, gekeuveld, gerot-ei-d (buitengespeeld) en lekker gechineesd.
